niedziela, 8 grudnia, 2024

Pieniądze w branży turystycznej

Z roku na rok coraz chętniej i coraz więcej wydajemy na wakacje. Obecnie szacuje się, że biur podróży i agencji turystycznych jest w Polsce około 5000. (najwięcej w mazowieckim, małopolskim i śląskim, najmniej w lubuskim, świętokrzyskim, opolskim i lubelskim – te rynki mają więc dobre możliwości rozwoju).

Prowadzenie agencji turystycznej, to innymi słowy, pośredniczenie w zawieraniu umów o świadczenie usług turystycznych na rzecz organizatorów turystyki posiadających wpis do rejestru, lub na rzecz innych usługodawców posiadających siedzibę w kraju. Przy takiej działalności NIE jest wymagane uzyskanie wpisu do wspomnianego wyżej rejestru organizatorów turystyki. Działalność agencji nie wymaga również wykupu ubezpieczenia.

Agencja turystyczna wykonuje zlecenia na rzecz organizatorów turystycznych posiadających wpis do rejestru. Działalność wykonywana jest na podstawie umowy agencyjnej a zyski czerpie z ustalonych między touroperatorem a sobą prowizji.

Rozróżnijmy podstawowe formy w jakich prowadzić możemy biznes w zakresie biura podróży i organizacji wyjazdów turystycznych. Trzy możliwości to:

– organizator usług turystycznych
– pośrednik turystyczny
– agent turystyczny

Zarówno założenie biura turystycznego (czyli bycie organizatorem usług turystycznych) oraz biuro pośrednictwa turystycznego wymaga uzyskania zezwolenia na prowadzenie działalności oraz wpisu do rejestru organizatorów turystyki i pośredników turystycznych, którego dokonuje marszałek.

Aby uzyskać wpis (koszt 514 zł) , przedsiębiorca musi spełnić kilka wymogów formalnych:

– niekaralność (w zakresie przestępstw przeciwko zdrowiu i życiu, wiarygodności dokumentów, mienia oraz przeciwko obrotowi gospodarczemu)
– odpowiednie doświadczenie
– umowa gwarancji bankowej lub ubezpieczeniowej bądź umowę ubezpieczenia na rzecz klientów (najtańszą opcją przy rozpoczęciu działalności jest gwarancja bankowa – ok. 4500 Euro; ubezpieczyciele niechętnie bowiem udzielają gwarancji nowo otwieranym firmom i jest dla nowego biznesu znacznie bardziej kosztowne – dokładne kwoty gwarancji opisane są w Rozporządzeniu Ministra Finansów w sprawie minimalnej wysokości sumy gwarancji bankowej i ubezpieczeniowej wymaganej w związku z działalnością prowadzoną przez organizatorów turystyki i pośredników turystycznych z dnia z dnia 24 listopada 2003 r.)

Pod pojęciem odpowiedniego doświadczenia, Ustawa o Usługach Turystycznych rozumie:

– 1 rok praktyki w obsłudze turystów i ukończone studia wyższe z zakresu turystyki i rekreacji, prawa, ekonomii, zarządzania i marketingu,
– 2 lata praktyki w obsłudze turystów i ukończoną szkołę średnią z zakresu obsługi turystów lub ukończone studia wyższe inne niż wymienione powyżej,
– 4 lata praktyki w obsłudze turystów i ukończoną szkołę średnią inną niż wymieniona powyżej,
– 6 lat praktyki w obsłudze turystów, w pozostałych przypadkach.

Jak więc widać, zarówno prostsze jak i tańsze jest uruchomienie działalności gospodarczej w zakresie prowadzenia agencji turystycznej.

Prowadząc agencję podróży można nie tylko pośredniczyć w sprzedaży wycieczek i wyjazdów urlopowych ale również czerpać dodatkowe zyski z pośredniczenia w sprzedaży biletów kolejowych, lotniczych, autobusowych, noclegów w hotelach i pensjonatach oraz ubezpieczeń.

Turystyka w Warszawie

W ubiegłym roku w Warszawie odnotowano 9,6 mln przyjazdów turystów, w tym 2,7 mln cudzoziemców. Uwzględniając wizyty bez noclegów, liczba odwiedzających stolicę przekroczyła 20 mln – wynika z danych „Turystyka w Warszawie. Raport 2016”.

Wśród obcokrajowców najliczniejszą grupę stanowili Brytyjczycy (12 proc.), Niemcy (11 proc.) oraz Francuzi (7 proc.). Średnia kwota wydatków podczas pobytu w stolicy wyniosła 739 zł. Krajowi turyści zostawili tu średnio 402 zł, natomiast zagraniczni ponad trzykrotnie więcej, bo aż 1482 zł.

Według polskich turystów największymi atrakcjami turystycznymi w stolicy są: Muzeum Powstania Warszawskiego (wskazało na nie 34 proc. badanych), Stare Miasto (26 proc.) i Muzeum Łazienki Królewskie (18 proc.). Natomiast obcokrajowcom najbardziej podobało się kolejno: Stare Miasto (48 proc.), Pałac Kultury i Nauki (16 proc.) oraz Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN (13 proc.).

Profesjonalne oprowadzanie po Stolicy najlepiej zoroganizuje dobry licencjonowany przewodnik po Warszawie.

Biznes w Polsce

Prowadząc jednoosobową działalność gospodarczą jesteś podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, czyli podatku PIT.

Do wyboru masz trzy formy opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej:

  • na zasadach ogólnych, według skali podatkowej (stawka podatkowa 12% i 32%)
  • według stawki liniowej (stawka podatkowa 19%)
  • ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

Ważne! Od 2022 roku z czwartej formy opodatkowania - karty podatkowej mogą korzystać tylko ci podatnicy, którzy kontynuują opodatkowanie w tej formie – byli już opodatkowani w ten sposób w 2021 roku. Dlatego jeśli dopiero zakładasz działalność, nie możesz wybrać karty podatkowej.

Skala podatkowa to podstawowa forma opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej. To oznacza, że będziesz opodatkowany na zasadach ogólnych, jeżeli nie wybierzesz innej formy opodatkowania.

W przypadku skali podatkowej stawki liniowej przedmiotem opodatkowania jest dochód, a w przypadku ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych przedmiotem opodatkowania jest osiągnięty przychód.

Pamiętaj! Wybór ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych nie zawsze będzie możliwy, między innymi dlatego, że są takie działalności, które nie mogą być w ten sposób opodatkowane.

Działalność gospodarczą rozpoczynamy od bezpłatnej rejestracji w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, którą prowadzi minister właściwy do spraw gospodarki.

Wniosek składa się na specjalnym formularzu, który jest dostępny na stronie internetowej CEIDG.

Wniosek ten musi być opatrzony kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym albo podpisem osobistym.
Wniosek można złożyć także w dowolnie wybranym urzędzie gminy osobiście lub listem poleconym (musi być wówczas opatrzony podpisem wnioskodawcy poświadczonym notarialnie). Wpis do CEIDG jest dokonywany najpóźniej następnego dnia roboczego po dniu złożenia wniosku.

Do wniosku należy dołączyć oświadczenie o braku orzeczonych wobec wnioskodawcy zakazów prowadzenia działalności gospodarczej, zakazu wykonywania określonego zawodu i zakazu prowadzenia działalności związanej z wychowaniem, leczeniem, edukacją małoletnich lub opieką nad nimi. Należy również dołączyć oświadczenie o posiadaniu tytułu prawnego do każdej nieruchomości, której adres jest wpisywany w CEIDG (przedsiębiorca wpisany do CEIDG jest obowiązany posiadać tytuł prawny do nieruchomości, których adresy podlegają wpisowi) Ww. oświadczenia składane są pod rygorem odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.
Wniosek o wpis do CEIDG jest jednocześnie wnioskiem o nadanie numeru REGON (rejestr podmiotów gospodarki narodowej), wnioskiem o nadanie NIP (Numer Identyfikacji Podatkowej) a także złożeniem oświadczenia o wyborze formy opodatkowania.

Jeżeli przedsiębiorca jest płatnikiem składek, do wniosku o wpis do CEIDG może dołączyć zgłoszenie do ubezpieczeń społecznych i/albo do ubezpieczenia zdrowotnego, zgłoszenie do ubezpieczenia zdrowotnego członków rodziny, a także zmianę danych wskazanych w ww. zgłoszeniach lub zgłoszenie wyrejestrowania z ww. ubezpieczeń.
CEIDG przesyła dane do wskazanego przez przedsiębiorcę urzędu skarbowego, właściwego urzędu statystycznego oraz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych albo Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego.
Wniosek o wpis do CEIDG nie podlega żadnym opłatom.
Zaświadczeniem o wpisie do CEIDG jest wydruk ze strony internetowej CEIDG.

Organy administracji publicznej nie mogą domagać się od przedsiębiorców okazywania, przekazywania lub załączania do wniosków zaświadczeń o wpisie w CEIDG. Numerem identyfikacyjnym przedsiębiorcy w obrocie gospodarczym jest numer NIP.

Nie wymaga rejestracji drobna działalność zarobkowa osób fizycznych, których przychód nie przekroczy w żadnym miesiącu 50 proc. kwoty minimalnego wynagrodzenia. Informacje na temat takiej działalności można znaleźć w serwisie informacyjno-usługowym dla przedsiębiorcy.

Zasady podejmowania i prowadzenia działalności gospodarczej uregulowane zostały w Ustawie o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i Punkcie Informacji dla Przedsiębiorcy w której zawarte zostały przepisy związane z podejmowaniem, prowadzeniem, zawieszaniem i zamykaniem działalności gospodarczej.

W Polsce obowiązuje zasada swobody podejmowania działalności gospodarczej. Oznacza, że każdy, na równych prawach, ma prawo podjąć działalność gospodarczą według swojego wyboru.

Zasada wolności gospodarczej zawiera jednak ograniczenia podmiotowe (odnoszące się do tego, kto może podejmować działalność gospodarczą) oraz przedmiotowe (dotyczące warunków, które muszą zostać spełnione dla prowadzenia danej działalności).

Najpopularniejszymi formami prowadzenia działalności są indywidualna działalność gospodarcza oraz spółki handlowe, w szczególności spółka z ograniczoną odpowiedzialnością oraz spółka jawna.

Tworzenie, organizację, funkcjonowanie, rozwiązywanie, łączenie, podział i przekształcanie spółek handlowych reguluje Kodeks Spółek Handlowych.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *