poniedziałek, 10 listopada, 2025

Pieniądze w branży turystycznej

Z roku na rok coraz chętniej i coraz więcej wydajemy na wakacje. Obecnie szacuje się, że biur podróży i agencji turystycznych jest w Polsce około 5000. (najwięcej w mazowieckim, małopolskim i śląskim, najmniej w lubuskim, świętokrzyskim, opolskim i lubelskim – te rynki mają więc dobre możliwości rozwoju).

Prowadzenie agencji turystycznej, to innymi słowy, pośredniczenie w zawieraniu umów o świadczenie usług turystycznych na rzecz organizatorów turystyki posiadających wpis do rejestru, lub na rzecz innych usługodawców posiadających siedzibę w kraju. Przy takiej działalności NIE jest wymagane uzyskanie wpisu do wspomnianego wyżej rejestru organizatorów turystyki. Działalność agencji nie wymaga również wykupu ubezpieczenia.

Agencja turystyczna wykonuje zlecenia na rzecz organizatorów turystycznych posiadających wpis do rejestru. Działalność wykonywana jest na podstawie umowy agencyjnej a zyski czerpie z ustalonych między touroperatorem a sobą prowizji.

Rozróżnijmy podstawowe formy w jakich prowadzić możemy biznes w zakresie biura podróży i organizacji wyjazdów turystycznych. Trzy możliwości to:

– organizator usług turystycznych
– pośrednik turystyczny
– agent turystyczny

Zarówno założenie biura turystycznego (czyli bycie organizatorem usług turystycznych) oraz biuro pośrednictwa turystycznego wymaga uzyskania zezwolenia na prowadzenie działalności oraz wpisu do rejestru organizatorów turystyki i pośredników turystycznych, którego dokonuje marszałek.

Aby uzyskać wpis (koszt 514 zł) , przedsiębiorca musi spełnić kilka wymogów formalnych:

– niekaralność (w zakresie przestępstw przeciwko zdrowiu i życiu, wiarygodności dokumentów, mienia oraz przeciwko obrotowi gospodarczemu)
– odpowiednie doświadczenie
– umowa gwarancji bankowej lub ubezpieczeniowej bądź umowę ubezpieczenia na rzecz klientów (najtańszą opcją przy rozpoczęciu działalności jest gwarancja bankowa – ok. 4500 Euro; ubezpieczyciele niechętnie bowiem udzielają gwarancji nowo otwieranym firmom i jest dla nowego biznesu znacznie bardziej kosztowne – dokładne kwoty gwarancji opisane są w Rozporządzeniu Ministra Finansów w sprawie minimalnej wysokości sumy gwarancji bankowej i ubezpieczeniowej wymaganej w związku z działalnością prowadzoną przez organizatorów turystyki i pośredników turystycznych z dnia z dnia 24 listopada 2003 r.)

Pod pojęciem odpowiedniego doświadczenia, Ustawa o Usługach Turystycznych rozumie:

– 1 rok praktyki w obsłudze turystów i ukończone studia wyższe z zakresu turystyki i rekreacji, prawa, ekonomii, zarządzania i marketingu,
– 2 lata praktyki w obsłudze turystów i ukończoną szkołę średnią z zakresu obsługi turystów lub ukończone studia wyższe inne niż wymienione powyżej,
– 4 lata praktyki w obsłudze turystów i ukończoną szkołę średnią inną niż wymieniona powyżej,
– 6 lat praktyki w obsłudze turystów, w pozostałych przypadkach.

Jak więc widać, zarówno prostsze jak i tańsze jest uruchomienie działalności gospodarczej w zakresie prowadzenia agencji turystycznej.

Prowadząc agencję podróży można nie tylko pośredniczyć w sprzedaży wycieczek i wyjazdów urlopowych ale również czerpać dodatkowe zyski z pośredniczenia w sprzedaży biletów kolejowych, lotniczych, autobusowych, noclegów w hotelach i pensjonatach oraz ubezpieczeń.

Turystyka w Warszawie

W ubiegłym roku w Warszawie odnotowano 9,6 mln przyjazdów turystów, w tym 2,7 mln cudzoziemców. Uwzględniając wizyty bez noclegów, liczba odwiedzających stolicę przekroczyła 20 mln – wynika z danych „Turystyka w Warszawie. Raport 2016”.

Wśród obcokrajowców najliczniejszą grupę stanowili Brytyjczycy (12 proc.), Niemcy (11 proc.) oraz Francuzi (7 proc.). Średnia kwota wydatków podczas pobytu w stolicy wyniosła 739 zł. Krajowi turyści zostawili tu średnio 402 zł, natomiast zagraniczni ponad trzykrotnie więcej, bo aż 1482 zł.

Według polskich turystów największymi atrakcjami turystycznymi w stolicy są: Muzeum Powstania Warszawskiego (wskazało na nie 34 proc. badanych), Stare Miasto (26 proc.) i Muzeum Łazienki Królewskie (18 proc.). Natomiast obcokrajowcom najbardziej podobało się kolejno: Stare Miasto (48 proc.), Pałac Kultury i Nauki (16 proc.) oraz Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN (13 proc.).

Profesjonalne oprowadzanie po Stolicy najlepiej zoroganizuje dobry licencjonowany przewodnik po Warszawie.

Biznes w Polsce

Możesz prowadzić firmę jednoosobową samodzielnie, jeśli jesteś osobą pełnoletnią, bo tylko wtedy ponosisz pełną odpowiedzialność za swoje działania i masz pełną zdolność do podejmowania decyzji.

Osoby niepełnoletnie, które chcą prowadzić własny biznes, w wielu sytuacjach będą musiały korzystać z pomocy swoich ustawowych przedstawicieli. Najczęściej będą to rodzice.

Żeby założyć firmę jednoosobową, nie musisz być obywatelem lub obywatelką Polski.

Obywatele:

  • państw członkowskich Unii Europejskiej i państw członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego mogą podejmować i wykonywać działalność gospodarczą w Polsce na takich samych zasadach jak obywatele polscy.
  • państw spoza Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego mogą podejmować i wykonywać działalność gospodarczą na terytorium Polski na takich samych zasadach jak obywatele polscy, - jeżeli mają w Polsce, na przykład zezwolenie na pobyt stały, zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej czy zezwolenie na pobyt czasowy, wydane w określonym celu, na przykład w związku ze studiami.

Działalność gospodarcza to zorganizowana działalność zarobkowa wykonywana we własnym imieniu i w sposób ciągły.

Jeśli chcesz prowadzić taką działalność, musisz się zarejestrować w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej - CEIDG, czyli w rejestrze przedsiębiorców prowadzących w Polsce jednoosobową działalność gospodarczą. Do tego rejestru wpisują się również przedsiębiorcy, którzy chcą zostać wspólnikami spółki cywilnej.

Jednak jeśli spodziewasz się, że przychody z twojej działalności będą niewielkie, to taką drobną działalność możesz prowadzić bez dodatkowych formalności – nie musisz się rejestrować jako przedsiębiorca.

Działalność nierejestrowa to drobna działalność zarobkowa osób fizycznych, która nie wymaga rejestracji firmy.

Możesz prowadzić działalność nierejestrową, jeżeli:

  • przychody z twojej działalności nie przekraczają w żadnym miesiącu 50% minimalnego wynagrodzenia (w 2022 roku minimalne wynagrodzenie wynosi 3010 zł, czyli twoje przychody w 2022 roku nie mogą przekroczyć 1505 zł)
  • jesteś osobą fizyczną
  • nie wykonujesz działalności w ramach spółki cywilnej
  • nie prowadzisz działalności regulowanej, czyli takiej, która wymaga zezwoleń lub koncesji
  • nie wykonywałeś działalności gospodarczej w ciągu ostatnich 60 miesięcy.

Ważne! Nie trzeba rejestrować w rejestrze przedsiębiorców:

  • działalności agroturystycznej rolników
  • produkcji wina przez rolników
  • rolniczego handlu detalicznego.

Jednoosobowa działalność gospodarcza jest z pewnością dużym wyzwaniem dla każdego młodego przedsiębiorcy. Niezależność jaką ona daje wiąże się z wysokim ryzykiem, wymaga wykazania się odwagą przy podejmowaniu strategicznych decyzji. Już na wstępie przedsiębiorca musi wykazać się wiedzą z zakresu opodatkowania dochodów, finansowania przedsięwzięcia jak i tworzenia zaplecza dla własnej firmy.

Mało kto zdaje sobie sprawę, że po pierwszym roku prowadzonej działalności gospodarczej 1/4 jdg zawiesza lub likwiduje swoją działalność.

Jednoosobowa działalność gospodarcza jest najprostszą forma prowadzenia własnego przedsiębiorstwa, jej rejestracja w CEIDG jest darmowa. Można ją zarejestrować przez internet - wymóg posiadania konta ePUAP, lub autoryzując rejestrację odwiedzając najbliższy urząd gminy lub miasta. Forma jednoosobowej działalności gospodarczej nie wymaga tworzenia kapitału na start przedsiębiorstwa.

Zalety:

  • brak kosztów założenia działalności gospodarczej,
  • brak wymogów tworzenia kapitału przedsiębiorstwa,
  • elastyczność w otwieraniu, zawieszaniu i likwidacji działalności gospodarczej,
  • możliwość optymalizacji podatkowej poprzez wybór formy opłacania podatków,
  • niskie koszty obsługi księgowej,
  • ograniczone obowiązki sprawozdawcze.

Wady:

  • odpowiedzialność całym majątkiem za zobowiązania,
  • obowiązek odprowadzania składek na ubezpieczenia do ZUS,
  • konieczność podstawowej znajomości przepisów związanych z opodatkowaniem.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *